Rond Brisbane

Lieve allemaal,

we hebben weer een paar dagen niets van ons laten horen. De voornaamste reden was dat we tijdelijk geen internetverbinding hadden. Dit lijkt nu opgelost, dus tijd voor een paar nieuwe verhalen en foto's.


15 februari Rustdag

Vandaag eens even lekker weinig op het programma. We sliepen uit tot 9 uur en namen een lekker ontbijtje. Vervolgens Byron Bay in gewandeld om de nieuwste Australische badmode te bewonderen: duidelijk hipper dan in Nieuw Zeeland.

We deden wat boodschappen en liepen terug naar de camping.
Na de lunch werd het heter en we besloten lekker een middagje op het strand te gaan liggen. Af en toe afkoelen in de zee en verder lekker bakken.

Na het avondeten nog de zonsondergang bekeken en daarna vroeg naar bed, want morgen gaat de wekker om 5 uur om de platypus te gaan bekijken.



16 februari Platypus

2 dagen gelden had Marc ons een plattegrond van Bangalow, een dorp 20 km ten Westen van Byron Bay gegeven. Hij had daarop aangekruisd waar je het vogelbekdier, oftewel de platypus kan vinden. Hij had aangegeven dat je dit beest het beste tussen 6 en 7 uur 's morgens kan zien.

We stonden dus om 5 uur op en reden zo zacht mogelijk van de camping. Over mistige landweggetjes reden we naar Bangalow, waar we het watertje wat Marc had aangegeven al snel vonden. We liepen door iemands achtertuin naar de sloot en bleven daar 20 minuten staan, zonder resultaat. We kropen over prikkeldraad naar een open stuk iets verderop en na nog eens 15 minuten zwom er een baby-plartypus voorbij. Marc had uitgelegd dat je nog stiller dan een lantaarnpaal moet blijven staan, want dat de platypus anders schrikt en weer onderduikt.
We waren blij dat we niet voor niets zo vroeg uit ons nest waren gekomen, maar werden al snel getrakteerd op nog enkele vogelbekdieren. We waren erg onder de indruk!

Nadat de zon was opgekomen en de platypussen weer waren ondergedoken, reden we richting Brisbane.
Het duurde ongeveer 2 en een half uur voordat we daar waren. We dronken koffie in de heuvels met schitterend uitzicht op de stad en gingen op zoek naar de camping. Helaas was deze niet makkelijk te vinden en kostte dit ons een uur. Gelukkig bleek op de camping dat we dit uur weer terug kregen: Queensland heeft namelijk een andere tijd dan New South Wales, terwijl het niet Westelijker ligt. Lekker overzichtelijk, allemaal verschillende tijden in verschillende provincies.

We deden wat boodschappen in de plaatselijk supermarkt en kochten bier bij BSW (Beer, wine, spirit), een drive-tru-liqour-store (net als de McDrive, je rijdt je auto naar binnen, zegt bij het raampje wat je wilt hebben en kan bij het volgende raampje je bestelling ophalen). Ja, het wordt de Australier niet moeilijk gemaakt om aan alcohol te komen.

Vanavond nog wat geskyped, morgen de stad in.



17 feb. Brisbane

Vanmorgen werden we al vroeg wakker en begonnen de dag met yoghurt en fruit. We hadden gisteren al besloten om vandaag naar het centrum van Brisbane te gaan. Om 9.00 uur zaten we in de bus, die ons down town afzette. We dronken een kop koffie op King George Square en liepen daarna de wandeltocht door het centrum.
We liepen langs central station, over Anzac Square, langs House of Parliament, door the Botanic Garden en kwamen uit bij Brisbane river. Brisbane is een moderne stad, waar tussen alle moderne hoogbouw nog veel oude gebouwen en kerken staan.
Door de recente overstromingen is Brisbane ook getroffen dit zagen we vooral bij de kades van de rivier. Na de lunch gingen we naar South Bank Parklands waarin ook het Queensland museum ligt. In dit museum was er een expositie over de Aboriginals en over alle spinnen en slangen in Australie. Nu durven we echt niet meer het bos in. Ook het museum had te leiden gehad onder de overstroming. De kelder was volledig verwoest.

Na ons culturele shot liepen we nog even wat winkeltjes in. Daarna besloten we terug te wandelen naar de camping.

Morgen vertrekken we richting Noosa.



18 februari Naar Noosa

Vanmorgen na de spits reden we weg uit Brisbane voor een relatief kort ritje naar Noosa, ongeveer 150 km Noordelijker.
Onderweg was er weer voldoende te zien, dus de kilometers vlogen voorbij.
Rond half twaalf kwamen we aan in Noosa, een klein stadje aan de kust, waar de Noosa River in de zee uitmondt.

Noosa staat bekend om zijn mooie stranden en om de everglades. De bekendste everglades zijn natuurlijk in Florida, maar er zijn er nog 2 op de wereld, een in Mexico en dus in Australie, bij Noosa.

We probeerden de Everglades tour te boeken voor de middag, maar helaas was deze al vol. Dan maar morgen.

We reden naar een camping een dorp verderop, Tewantin.
Daar genoten we van het heerlijke weer, liggend bij het zwembad.


19 februari The Everglades

Het was al snel warm vanmorgen, dus we waren vroeg uit de camper. De dag begonnen met een frisse duik in het zwembad. Daarna reden we van Tewantin terug naar Noosa, waar we boodschappen deden en koffie dronken.
Dat boodschappen doen had nog al wat voeten in aarde: we dachten tot 2 maal toe een grote supermarkt gevonden te hebben, maar 2x bleek het om een super grote slijterij te gaan. Uiteindelijk vonden we een kleine supermarkt en deden de nodige inkopen.

Om 1 uur waren we aan de oever van de Noosa River voor onze everglades tour. We werden door onze guide Shorty (een erg grote Aussie) over de Noosa rivet gevaren richting de glades.
De glades zijn als het ware een moeras, alleen is het water er super schoon, doordat er grassen en planten zijn die alles filteren. Het water is wel erg donker, door alle tannines (ja, van de rode wijn…) afgegeven door de planten.
Hierdoor was het water soms net een spiegel en zag je de wolken en zon gereflecteerd in het water.
Na ongeveer 2 uur varen kwamen we aan bij Harry's Hut, een hut in de glades, waar je kan kamperen. Op de veranda van de hut wachtte een grote Goanna ons op.
We maakten een kleine wandeling door het regenwoud terwijl Shorty een heerlijk High Tea klaarzette: muffins, scones, lemmingtons, koffie, thee en champagne!
Op de terugweg nog even plankgas over een groot meer en toen via de Noosa River terug naar Noosa.

Op de camping namen we een duik en kookten bij de gemeenschappelijk BBQ.
Terwijl we voor de camper zaten te eten nodigde de overbuurman Jim en zijn Duitse vrouw Bernadette ons uit voor een drankje (wat we wel zelf moesten meenemen…) Jim is een enorme kerel, bijna 2 meter lang, maar ook zeker 150 kg zwaar. Hij drinkt per dag minimaal 3 flessen rode wijn. Terwijl Died 3 blikjes bier dronk, zette hij 2 en een halve fles rode wijn weg. Indrukwekkend (ongezond)!
We kletsten over van alles nog wat (cricket, Aussie rulle football, politiek etc) en Jim probeerde ons over te halen naar Australie te emigreren. Om half twaalf gingen we richting eigen camper, want morgen worden we om 6.45 uur opgehaald voor een tour naar Fraser eiland.



20 Februari Fraser Island

Zoals gezegd vroeg op vanmorgen. Om kwart voor zeven werden we door onze guide Rick opgepikt voor de camping, bestemming Fraser Island. Onze reisgenoten waren een Australisch stel dat hun 1-jarige huwelijk vierde.
Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld, 124 km lang en 27 km breed. Het is ontstaan doordat het zand uit de rivieren door de wind en zeestromingen op een plek werden afgezet. Het eiland groeit ieder jaar nog een beetje.

We reden door enorme bossen naar Rainbow Beach, van waaruit de veerboot naar het eiland vertrekt. Onderweg zagen we nog een paar wallaby's.
Vanaf de boot reden we het strand op. Omdat het vloed werd was het strand smal en moest Rick voorzichtig rijden.
We zagen 3 dingo's op het strand. Deze beesten zien er als een hondje uit, maar zijn levensgevaarlijk. Na een half uur op Fraser Island was het tijd voor de morning tea, of beter gezegd, de morning champagne met muffins.

We vervolgden onze weg landinwaarts en reden richting Central Station, de plaats van waaruit vroeg een treintje reed voor het vervoeren van de gekapte boomstammen. Jullie moeten je hier niet te veel bij voorstellen: enkele pichnicktafels en een toilet. Central station ligt midden in een tropisch regenwoud. Het is moeilijk voor te stellen dat die enorme bomen op zand staan.
We maakten een wandeling van 45 minuten door het regenwoud en kwamen helemaal bezweet aan: wat een hitte en wat een hoge luchtvochtigheid.

Volgende stop was Lake McKenzie, een adembenemend mooi meer, met kraakhelder water. Hier konden we anderhalf uur relaxen: zwemmen en zonnen. Ondertussen had Rick de lunch klaar: zalm, reuzegarnalen (ja echt waar Jelt), salade, brood, vlees en wijn.

Hierna reden we naar een uitkijkpunt over een zandverstuiving. Het zand is op deze plek 3 kilometer landinwaarts geblazen door de wind.
Door naar de Oostkust van Fraser Island, waar het strand zeker 10x zo breed was als vanmorgen en dat hebben we geweten. Rick trapte het gaspedaal flink in en we reden met 100 km/uur over het strand. Het is heel gewoon dat er in Australie op het strand wordt auto gereden, er staan zelfs verkeersborden en de politie houdt er snelheidscontroles! Je moet dan ook goed opletten als je op het strand wandelt.

De veerboot bracht ons terug naar Rainbow Beach en nu met eb werd het ons duidelijk waarom dit zo heet. Hele hoge zandstenen rotsen in verschillende kleuren (geel, bruin, rood, oranje) vormen de duinen. Hier dronken we de afternoon tea (bier!) waarna we over de 40-mile beach terugreden naar Noosa.


Morgen verlaten we dit paradijs op aarde en rijden we richting Rockhampton.

X Es en Died