The Red Centre

Lieve allemaal,

de afgelopen 3 dagen hebben waren wij in the red centre. We hebben weer een hoop gave dingen gezien en gedaan...


7 maart Sounds of Silence

We kregen onze wake-up all vanmorgen om half vier. Om 4 uur stond de taxi chauffeur voor de deur van het hotel. Terwijl hij ons naar het vliegveld reed vroeg hij waar we naar toe gingen. The Red Centre antwoordden wij enthousiast. Daar begreep hij niets van: "waarom zou je een grote rode steen willen zien?"

We vlogen via Sydney en hadden bij de landing daar een schitterend zicht op de Harbour, met Opera House en Harbour Bridge.
Na een half uurtje wachten vertrok onze vlucht naar Ayers Rock. Deze vlucht duurde nog eens 3 uur. Rond 12 uur 's middags kwamen we aan in de Red Centre. Vanuit de lucht zagen we de immense Ayers Rock, of Uluru zoals hij tegenwoordig weer heet, al liggen. De bus bracht ons naar ons Hotel: The Desert Garden. We hebben een kamer met balkon met uitzicht op Uluru. Na de lunch ploften we daar dus neer en bekeken de rots. Het mooie daarvan is dat hij door bewolking en zonlicht, telkens lijkt te veranderen van kleur. Dan weer oranje, dan diep rood en soms bijna zwart.
Daarna deden we nog even boodschappen. We kwamen erachter waarom er zo weinig mensen roken in Australie. Voor ons rekende een meisje 1 pakje sigaretten af: 29 dollar (= bijna 24 euro) voor 25 sigaretten.

Om 18 uur was het tijd voor een verrassing voor Es. We werden bij de receptie opgehaald en naar een uitkijkpunt in de duinen gebracht. Het uitzicht was schitterend: aan de ene kant Uluru, aan de andere kant de Olga's (of Kata Tjuta). We werden ontvangen met champagne en hapjes. Ondertussen ging langzaam de zon onder en veranderde de kleuren van Uluru. Een local zorgde voor didgeridoo muziek.
Na een uurtje gingen we aan tafel voor het Sounds of Silence diner onder de sterren. We zaten aan tafel bij Wally, een Amerikaanse gastro-enteroloog, en zijn vrouw en bij Michael en Elisa, een Australisch aannemers-echtpaar uit Melbourne. We hebben vreselijk gelachen.
Het diner bestond uit typisch Australisch eten: kangaroe, krokodil, emu en nog veel meer. Uiteraard ging dit gepaard met wijn.

Na het eten kregen we uitleg over de sterren. Het was leuk om eens wat meer hierover te horen. Ook was er de mogelijkheid om door een telescoop naar Saturnus te kijken. Je kon zelfs de ringen om de planeet zien.

Om half twaalf werden we terug gebracht naar ons hotel. Het was een onvergetelijke avond!



8 maart Kata Tjuta

Vandaag konden we lekker uitslapen en dat kwam na de lange dag van gisteren wel goed uit.
We liepen naar het dorpje toe voor een ontbijt en gingen daarna heerlijk luieren bij het zwembad.
Om half een aten we een salade bij het hotel en maakten we ons op voor de middag tour: een bezoek aan de Olga's of Kata Tjuta, zoals ze door de Anangu (de Aboriginals) genoemd worden. Dit betekent letterlijk de vele hoofden.
Kata Tjuta is na de Ayers Rock de bezienswaardigheid in de Red Centre. Het is op dezelfde manier ontstaan als Uluru, alleen is deze rots ooit gebroken en daarna heeft erosie ervoor gezorgd dat het losse rotsen zijn geworden. Het ligt ongeveer 30 km verder naar het Westen.

We werden opgehaald door Trev, een echte Australische ranger. We reden door de outback naar de ingang van het National Park. Het viel ons op dat alles zo groen was en niet rood, zoals de naam (Red Centre) doet vermoeden. Trev legde uit dat dit komt door de extreme regenval van de afgelopen maanden. Valt er normaal 10 cm water per jaar, het afgelopen half jaar was er al ruim een meter gevallen. De laatste keer dat the Red Centre er zo groen uitzag was 103 jaar geleden.

De eerste stop was bij een Look out over de rotsen van Kata Tjuta. Vanaf hier zagen we een deel van de 36 rotsen waaruit Kata Tjuta bestaat. De hoogste hiervan, Mount Olga, is ruim 500 meter hoog, bijna 200 meter hoger dan Uluru.

Daarna reden we naar de West zijde van Kata Tjuta, waar we een wandeling maakten in de Walpa Gorge, een kloof tussen de hoogste en een na hoogste rots. Dit was indrukwekkend, we voelden ons zo klein. Trev vertelde ondertussen een en ander over het ontstaan van Kata Tjuta en Uluru.
Aangezien het vrij warm was (41 graden, volgens Trev een relatief koele dag…) werd ons geadviseerd goed te drinken, het liefst een liter per uur.
Aan het eind van de middag bracht Trev ons terug naar het hotel en liet ons nog een uitkijkpunt zien, waar vandaan je een schitterend uitzicht had op Uluru.

Na een welverdiende douche liepen we het dorpje in voor een hapje eten.

Morgenochtend naar Uluru.



9 maart Uluru

De wekker ging vanmorgen weer vroeg. Om 5 uur werden we voor het hotel opgehaald voor de Desert Awakenings tour.
We reden door de outback naar een zandduin, vanwaar we schitterend uitzicht hadden op Uluru en Kata Tjuta. We kwamen daar in het donker aan en wachtten tot de zon op kwam. Ondertussen werd er een ontbijt voor ons klaar gemaakt: muffins, eggs and bacon, koffie, thee en jus.

Na een half uur kwam de zon op. Helaas was het licht bewolkt, maar ondanks dat was het een mooi gezicht. Langzaam kleurde Kata Tjuta rood en niet veel later ook Uluru. Toen de zon helemaal boven de horizon was, reden we richting Uluru.

Uluru is de grootste monoliet ter wereld. Dit betekent dat het uit een steen bestaat. Wel zijn er kleine stukken afgebroken. Uluru is 348 meter hoog, hoger dus dan de Eiffeltoren. Het is een heilige plaats voor de Anangu, de Aboriginals stam die in de Red Centre leeft. Uluru heeft een aantal jaren Ayers Rock geheten. Deze naam hadden de Europeanen er aan gegeven. In 1986 is Ayers Rock teruggegeven aan de Aboriginals en is het weer Uluru gaan heten.

De eerste stop was bij het beginpunt van de beklimming. De Anangu vragen iedereen om uit eerbied de berg niet te beklimmen. Helaas zijn er toch wel wat toeristen die hier schijt aan hebben en de berg wel beklimmen. Het is heel stijl en er is niets waar je je aan vast kan houden. Regelmatig vallen er dan ook doden tijdens het beklimmen. Eigen schuld ;-)
Wij besloten dus uit eerbied de beklimming niet te doen (of was het uit hoogtevrees???)

Vervolgens reden we naar een kleine grot in Uluru, waar muurtekeningen van de Anangu te zien waren. Onze gids vertelde ondertussen verhalen over het ontstaan en de betekenis van Uluru voor de oorspronkelijke bewoners.
Hierna liepen we naar 1 van de 7 waterholes rond Uluru. Dit zijn kleine drinkplaatsen gevuld met water dat van Uluru afstroomt wanneer het heeft geregend. Ondanks dat de temperatuur overdag vaak oploopt tot 45 graden, zijn deze waterholes altijd gevuld met water.

We stapten weer in de auto en werden naar het Cultural Centre gebracht. Dit is een klein museum over de cultuur en gewoontes van de Anangu. Er hingen veel foto's van de Aboriginals. Sommigen waren afgeplakt. Dit betekent dat degene op die foto overleden was.
Een van de hoogtepunten was het Sorry-book. Omdat Uluru een heilige plaats is, brengt het volgens het geloof van de Aboriginals tegenspoed als je er zand of stenen van wegneemt. In het Sorry-book staan brieven van mensen uit de hele wereld, die vergiffenis vragen omdat zij toch een stukje van Uluru hadden meegenomen. Zij stuurden vaak de stenen terug en vroegen of deze op hun oorspronkelijke plek konden worden teruggelegd.

De tour eindigde met een kort bezoek aan de bekendste Look-out over Uluru, vanwaar we nog enkele foto's namen. Aan het eind van de ochtend werden we weer afgezet bij ons hotel.
We lunchten en luierden wat bij het zwembad.

Morgen vertrekken we alweer uit the Red Centre en vliegen we naar Adelaide.


X Es en Died