Naar Byron Bay

Lieve allemaal,

we hebben er weer een paar mooie dagen opzitten. Het programma stond nog niet vast, maar we zijn terecht gekomen in Byron Bay, een surfersplaats 200 km ten Zuiden van Brisbane.


11 februari Hunter Valley

Alllereerst nog even dit: na wat googlen en met wat hulp uit Nieuw Zeeland (bedankt Hans!) weten welke slangen ons gisteren de stuipen op het lijf hebben gejaagd.
De eerste (hij zag er minder indrukwekkend uit dan nr 2) was de giftige Red Bellied Black Snake. Zelden dodelijk, maar ja, wat zegt zelden…
De tweede was de Diamond Python, niet giftig, maar ook niet eentje die je in je bed wilt aantreffen…

Na alle hectiek van gisteren, hadden we besloten vandaag lekker naar Hunter Valley te gaan, het meest bekende wijngebied van New South Wales. Even geen enge beesten, maar wijnvelden en zon...
Hiervoor moesten we wel ruim 300 km rijden.

We dronken na een uurtje koffie in Windsor, een kleine koloniale stad, met veel oude panden. We deden boodschappen en kochten een koffiezetapparaat en een badmintonset.

Vervolgens reden we echt de middle of nowhere in: 170 km geen tankstation of dorp. Uiteindelijk kwamen we aan in Hunter Valley. We waren wel toe aan een lunch, maar helaas hadden de meest wine-estates geen lunchmogelijkheid.

We besloten een stop te maken bij Brokenwood een wine estate dat op een oud cricketveld staat. Alles is weggehaald, behalve de pitch. De wijnen die ze maken heten ook naar crickettermen: de cover-drive, de cricketpitch, umpire's decision, enzovoort. We kochten een fles en reden door naar de camping in Cessnock.

Daar hebben we ons als echte campinggasten gedragen: lekker aan het zwembad gelegen, daarna even badmintonnen en dan met een biertje in de hand aan de BBQ…

Oh ja, het was vandaag 36 graden! Hoe was het weer bij jullie?

12 februari

Gisteravond heerlijke BBQ maaltijd: lamsvlees! Samen met een heerlijke salade en een rood wijntje wat we die middag gekocht hadden (Broken Wood)
Daarna met lonely planeet en laptop op school plannen gemaakt voor de komende dagen.
We besloten om vandaag naar Port macquirie te gaan. Dit is een stad aan de kust ongeveer driehonderd km boven Sydney. Hier worden veel koala's gespot vooral in de gumtree. We vonden een plekje op een mooie camping en besloten een middag te relaxen. We hebben heerlijk aan het zwembad gelegen en teint gewerkt..
Tijdens ons avond eten kwam onze Duitse buurman aanrennen om te zeggen dat hij een beest gespot te hebben. Dit bleek een dragon lizard te zijn.
Ook was er tijd voor de noodzakelijke was. Aan het eind van de middag toen de temp. onder de dertig graden was naar de surfers gekeken vanaf het strand. (Wan, voor jou dude's genoeg)
Morgen rijden we naar Byron Bay


13 Feb Don't Panic It's Organic

Vanmorgen vroeg vertrokken uit Port Macquirie richting Bayron Bay. Hier zullen we drie dagen blijven in proberen om een aantal activiteiten te doen.
Gisterenavond al was mails gestuurd naar organisaties om te kayakken en een wilddief safari.
Na vijf uur door kachelen kwamen we aan in Bayron Bay. De uitzichten onderweg zijn minder spectaculair dan in Nieuw Zeeland wel zagen we af en toe aangereden wallaby's.
We hebben heerlijk geluncht en daarna een camping gezocht aan het strand. Via de mail al wel een akkoord gekregen voor de kajak tour. Van Mark van
de wilddief tour een mailtje dat hij failliet was door de overstromingen van de afgelopen maanden. Hij gaf wel aan voor ons een uitzondering te maken.

Na het lezen van de mailtjes besloten we eerst de bekende wandeling te maken naar de Byron Lighthouse. Het was zweten om bij het meest oostelijke puntje (Byron Point) te komen aangezien het 35 graden was.
We daalde af door Bayron Bay national Park, maar zagen geen Walaby's zoals die in de Lonely Planet beloofd werden. Waarschijnlijk hadden die siësta. We proberen om deze zelfde toch een keer tegen de avond te maken om hopelijk meer succes te boeken.



14 februari Valentijnsdag

Gisteravond heerlijk gegeten in Byron Bay. Byron Bay is een surf- en stapstad, dus het was even zoeken naar iets anders dan Kebab. Uiteindelijk vonden we een leuke tent met live-muziek, wat deze zwoele zomeravond helemaal compleet maakte.

Vanmorgen vroeg op voor een druk programma: om kwart over acht moesten we ons melden voor de dolfijnen-kayaktour op zee. Dit was wel even andere koek dan in Nieuw Zeeland: we kregen een open kajak en die was een stuk minder stabiel dan de vorige keren. Nadat we door de eerste branding heen waren zaten we tot ons knieën in het water. Links en rechts sloegen de kajaks om, maar het klopt: oefening baart kunst, dus The Dutch bleven als enige met hun hoofd boven water… Zelfs 2 stoere Denen konden het niet droog houden (en daar baalden ze zichtbaar van). Na de theepauze met heerlijke Tim Tams (chocolade koekjes, waar Es haar hart aan verloren lijkt te zijn) sloegen de Britten om en kon er een naar het ziekenhuis. Gelukkig was er een dokter bij, haha… (maar zonder EHBO-kit kon ook die weinig uithalen).

Daarna snel naar de camping, om Marc van de wildsafari te bellen. Gelukkig voor ons had hij nog geen nieuw werk, dus wilde hij ons graag die middag meenemen. Een uurtje later stond hij voor de camping.
Marc heeft de afgelopen 8 jaar mensen rondgeleid, maar is helaas failliet gegaan. Hij is ontzettend begaan met de dieren en trekt zich hun lot erg aan, zo zou al snel blijken.
Eerst liet hij ons de vliegende vossen zien. Dit lijken grote vleermuizen, maar ze leven in bomen en hebben geen sonar.
We reden door naar een stuk tropisch regenwoud om op zoek te gaan naar Pademelons, kleine wallaby's (kangoeroetjes). Marc ging voorop en probeerde met een lokroep de beesten naar ons toe te lokken en met succes. Al snel zagen we de eerste, die niet veel groter was dan een haas.
We verlieten het regenwoud en reden naar een wat droger gebied, waar koala's voorkomen. Marc was een echte kenner, want we reden linea recta naar de eerste koala. Deze zat volgens Marc te hoog in de boom. We moesten op zoek naar een beter exemplaar. Dat bleek een jonge koala te zijn, die op een tak zonder blaadjes zat. Een koala heeft maar voor 4 uur per dag energie, dus dit beest had een probleem. Marc stapte in zijn auto en haalde verderop verse Eucalyptus bladeren. Dat was wel naar het bekkie van de jonge koala. Marc vertelde dat de koala met uitsterven bedreigd wordt (vnl omdat ze door honden worden dood gebeten), maar dat de regering hier geen aandacht aan besteedt.
We reden door naar een bos, waar Marc ons verschillende soorten kangaroes en wallaby's liet zien.
5 uur later zette Marc ons weer af op de camping. Hij gaf ons een kleine kaart, met daarop zijn geheime spotplek voor het vogelbekdier. Deze laat zich alleen zien vroeg in de ochtend (zeg maar 's nachts), dus morgenochtend om 5 uur gaan we op zoek.

Valentijnsdag afgesloten met een heerlijke maaltijd: pannenkoeken met stroop!

Morgen een rustdag, waarop we weer wat dagen vooruit zullen gaan plannen.

X Es en Died